ژن ها و تأثير آنها در سرطان پستان
ژنتیک در ایجاد سرطان پستان نقش مهمی ایفاد می کند.
ژن های وابسته به اینترفرون گاما (IFN-gamma) در پاتوبیولوژی سرطان و پاسخ بیماران به روش های ایمنی درمانی شرکت می کنند. این سیتوکین به عنوان مشخصه اصلی پاسخهای نوع T helper 1 در نظر گرفته می شود.
ژن های وابسته به اینترفرون گاما (IFN-gamma) در پاتوبیولوژی سرطان و پاسخ بیماران به روش های ایمنی درمانی شرکت می کنند. این سیتوکین به عنوان مشخصه اصلی پاسخهای نوع T helper 1 در نظر گرفته می شود.
در مطالعه حاضر ، بیان این ژن و تعدادی ژن / RNA غیر رمزگذار طولانی (IFNG. AS001 و IFNG.AS003 ، AC007278.2 و AC007278.3 و IL18R1) را تخمین زده ایم که از مناطق ژنومی نزدیک به IFNG کدگذاری شده اند در یک گروه بزرگتر از بیماران ایرانی مبتلا به سرطان پستان. IFNG.AS001 و IFNG.AS003 در بافتهای سرطانی پستان در مقایسه با بافتهای غیر سرطانی مجاور تنظیم می شوند (نسبت میانگین بیان = 5.62 و 5.88 ، مقدار P = 1.28E-03 و 1.47E-03).
سرانجام ، IL18R1 در بافتهای سرطانی پستان در مقایسه با بافتهای غیر سرطانی مجاور بیش از حد بیان شد (نسبت میانگین بیان = 9.43 ، مقادیر P = 3.14E-03). بیان AC007278.3 با مدت زمان تغذیه با شیر مادر ارتباط داشت (P = = 2.65E-02). همبستگی مثبت معنی داری بین سطح بیان همه ژن ها در هر دو مجموعه نمونه ها مشاهده شد. همبستگی قوی ترین در بافتهای غیر سرطانی مجاور بین IFNG-AS003 و AC007278.2 مشاهده شد (088 = r ، P = 5.19E-23 = r =). در بافت های توموری ، قوی ترین ارتباط بین IFNG-AS001 و IL18R1 (0.86 = r ، P = 3.79E-15 = r) یافت شد. AC007278.3 بهترین قدرت تشخیصی را در بین ژنهای ارزیابی شده داشت (AUC = 0.82).
گزارش شده است که هر دو AC007278.2 و AC007278.3 نشانگرهای خاصی برای تمایز بافت های توموری از بافت های غیر سرطانی مجاور هستند. ترکیبی از میزان بیان ژن ها ، ویژگی ، حساسیت و AUC را به ترتیب به 0.97 ، 0.89 و 0.95 افزایش داد. مطالعه حاضر نقش ژن های مرتبط با IFNG را در پاتوژنز سرطان پستان برجسته می کند.
