افزایش دما در کیسه بیضه سبب اختلال در روند تولید اسپرم و افزایش بیان پروتئین های شوک حرارتی می شود.
بررسی اثرات هایپرترمی اسکروتال گذرا بر میزان بیان ژن های HSP70 و HSP90 در بافت بیضه موش های سوری نر نابالغ

بر اساس آمارها در حدود7 تا 15 درصد از مردان از مشکلات ناباروری رنج می برند که این میزان حدود نیمی از موارد ناباروری در جمعیت است. ناباروری در مردان غالبا به دلیل اختلال در فرآیند اسپرماتوژنز می باشد که به شکل به اشکال مختلفی از جمله درجاتی از کاهش اسپرم خود را نشان می دهد. فرآیند اسپرماتوژنز یک فرآیند پیچیده و وابسته به دما است که در پستانداران از جمله انسان در خارج از حفره بدن در دمایی حدود 2-4 درجه سانتی گراد پائین تر از دمای بدن رخ می دهد؛ بنابراین، عواملی که سبب بالا بردن دما در طی این فرآیند می شوند، می توانند باعث اختلال در فرآیند شوند. باتوجه به یافته های این پژوهش به نظر می رسد که پروتئین های شوک حرارتی در لوله های منی ساز در اثر افزایش دما به شدت بیان می شوند تا نقش محافظتی خود را ایفا کرده و از مرگ برنامه ریزی شده سلول ها در اثر این استرس حرارتی جلوگیری کنند. با این حال با توجه به کاهش پارامترهای اسپرم و نیز نتایج روش استریولوژی از شمار سلول ها و حجم بافت بیضه که حاکی از کاهش در هر دو پارامتر بود، می توان دریافت که این عامل محافظتی با قرارگیری در معرض افزایش دما پیش از بلوغ شکست خورده و نهایتا این دمای بالا می تواند سبب ایجاد اختلال در باروری فرد در دوران پس از بلوغ شود. با استفاده از نتایج این مطالعه می توان تاثیرات روش های درمانی مختلف را بطور دقیق و قابل تعمیم به انسان مورد مطالعه قرار داد و از ایجاد اختلالات باروری در نسل های آتی جلوگیری کرد.
نظر