تماس مردان با مس، منگنز، آرسنیک و کادمیوم می تواند عملکرد باروری را مختل نماید.
افزایش غلظت فلزات سنگین مانند کادمیوم مس منگنز و ارسنیک در سیمین، اثرات نامطلوبی بر کیفیت و عملکرد اسپرم دارند
این مطالعه بروی 80 نمونه سیمن مردان مراجعه کننده به مراکز درمان ناباروری دانشگاهی با هدف بررسی ارتباط بین غلظت فلزات کادمیوم، ارسنیک، منگنز و مس در مایع سیمن با عملکرد اسپرم انجام شد.
این مطالعه بروی 80 نمونه سیمن مردان مراجعه کننده به مراکز درمان ناباروری دانشگاهی با هدف بررسی ارتباط بین غلظت فلزات کادمیوم، ارسنیک، منگنز و مس در مایع سیمن با عملکرد اسپرم انجام شد. 40 نمونه مردان الیگوزواسپرمی و 40 نمونه مردان نرموزواسپرمی بررسی شدند. یک قسمت از نمونه جهت اندازه گیری فلزات با دستگاه ICP-MS آماده سازی و به آزمایشگاه مربوطه ارسال شد. از بخش دوم نمونه جهت بررسی تعداد اسپرم، تحرک، مورفولوژی، زنده مانی و شکستگی DNA اسپرم استفاده شد. نتایج نشان داد که غلظت فلزات آرسنیک و منگنز به طور معنی داری در در مردان الیگوزواسپرمی در مقایسه با گروه نرموزواسپرمی بیشتر بود. همچنین همبستگی مثبت بین غلظت آرسنیک و منگنز سیمن و قطعه قطعه شدن DNA اسپرم وجود داشت. همبستگی منفی معنی داری نیز بین غلظت سمینال پلاسمای آرسنیک و منگنز و کادمیوم با غلظت و تعداد اسپرم، تحرک، حرکت پیشرونده، زنده مانی اسپرم دیده شد.
در مجموع نتایج نشان دارد بین غلظت این فلزات سنگین با کیفیت و عملکرد اسپرم ارتباط معکوسی وجود دارد. لذا تماس مردان با این فلزات در سنین باروری میتواند عملکرد باروری ایشان را مختل نماید.