مرکز تحقیقات سلامت مردان و بهداشت باروری

تنگی پیشابراه در مردان شیوع بالایی در جوامع مختلف و از جمله در کشور ما دارد. علاوه بر علل تروماتیک، عفونت و علل کمیاب مادرزادی و ایسکمیک، یکی از علل شایع، علل یاتروژنیک هستند. این علل ممکن است شامل سونداژ نامناسب و تروماتیک، باقی ماندن طولانی مدت کاتتر مجرا یا حساسیت به مواد استفاده شده در کاتترها و یا به دنبال جراحی های ترانس یورترال و باز در محدوده دستگاه ادراری تحتانی باشد. به دلیل ماهیت عود کننده تنگی و فیبروز در پیشابراه، پس از درمان در بسیاری از موارد، فراخ سازی متناوب پیشابراه به صورت درمان نگهدارنده ضرورت می یابد. در عین حال درباره جزئیات این نوع درمان نگهدارنده از جمله مدت مناسب، وسیله و نحوه کاهش یا افزایش دفعات آن برنامه تثبیت شده ای با درجه شواهد بالا وجود ندارد. از جمله ابزارهای موجود برای انجام این درمان، کاتتر های هیدرولیک (با قابلیت باد شدن داخل پیشابراه برای فراخ سازی دینامیک) و کاتترهای نلاتون (برای فراخ سازی استاتیک) را می توان نام برد. هدف ما از این مطالعه بررسی مقایسه‌ی پیامد استفاده از این دو نوع درمان به عنوان درمان نگهدارنده تنگی پیشابراه خلفی است.  جمع آوری نمونه ها از اردیبهشت تا مرداد ماه ۱۴۰۱ به طول انجامید.  ۴۸ بیمار مرد مبتلا به تنگی علامت دار مجرای ادرار در این مطالعه وارد شدند. بیماران به طور تصادفی به دو گروه فراخ سازی با سند نلاتون و فراخ سازی با سند هیدرولیک تقسیم شدند. بیماران با استفاده از پرسشنامه پیامد جراحی تنگی مجرای ادرار (USS-PROM) از طریق مصاحبه بالینی توسط فلوشیپ جراحی ترمیمی مورد ارزیابی قرار گرفتند. و به مدت 12 ماه پیگیری شدند.  میزان عفونت ادراری، نیاز به مداخله جراحی و کیفیت زندگی بیماران به عنوان پیامدهای این روش‌های درمانی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد  که در گروه سند هیدرولیک در مقایسه با سند نلاتون نیاز به جراحی، دفعات عفونت ادراری کمتر و کیفیت زندگی بهتر بوده است. بنابراین روش سند هیدرولیک روش ایمن، ساده، قابل تحمل و مهمتر از همه این که در خانه توسط بیمار قابل انجام است و نیاز به پذیرش در بیمارستان را برای تکرار عمل کاهش می دهد. بنابراین، سیاست گذاران باید راهبردهایی را برای تسهیل دسترسی جراحان کلیه ومجاری ادراری و بیماران به سند هیدرولیک جهت ارتقای هر چه بیشتر کیفیت زندگی و کاهش هزینه ‌های درمانی فراهم کنند.